Φωτίζω τα λαγκάδια , φωτίζω τα βουνά
και διώχνω την Αντάρα και τη σκοτεινιά.
Λουλούδια ανθισμένα, τον ήλιο μου κοιτούν
και τα σκοτάδια τρέμουν και οπισθοχωρούν.
Στον άγριο το βράχο ,πίσω απ τα βουνά
δε μπαίνει φως του ήλιου και είναι σκοτεινά
Σ' Ανατολή και Δύση ,φωτίζει τα χωριά
και τρέχει το μελίσσι για μέλι και σοδειά
Οι εργάτες αντρειεύουν ,τα σίδερα λυγούν
και τα παιδιά του ήλιου ,στον ήλιο τραγουδούν.
Δε μας βολεύει η νύχτα, ούτε η σκοτεινιά
θέλω να ιδώ το φως του, να βγαίνει απ' τα βουνά
να φύγει το σκοτάδι και να 'ρθει η αυγή
να πιούμε φως του ήλιου ,....να πάρουμε ζωή.
Γιάννης Γερογιάννης
Ποιητής-Εκπαιδευτικός
