που τρέχεις και αγκομαχάς,
για ποιό σκοπό; Ας δούμε.
Ψάχνεις για κάτι που δεν λές;
Μην πήρες στραβό δρόμο;
Κοίταξε γύρω σου καλά
πάρε σταυρό στον ώμο.
Στο στίβο τον ειρηνικό
ρίξε τη λεβεντιά σου,
στο πόλεμο , στο πήδημα,
στο τρέξιμο με 'γειά σου!
Πάψε να σκέφτεσαι κακό
για το συνάνθρωπό σου,
μάθε τον άλλο ν΄αγαπάς
είναι για το καλό σου.
Δώσε βοήθεια , όπου μπορείς,
ψωμί στον πεινασμένο,
φωλιά και ρούχα και άσυλο
εις τον κατατρεγμένο.
Είναι και τούτοι άνθρωποι
πικρά βασανισμένοι,
ήταν αυτή η μοίρα τους
να γίνουν πονεμένοι.
Μα είναι πάντοτε διπλή
χαρά η καλωσύνη,
σε όποιον ξέρει ν ΄ΑΓΑΠΆ,
μα ξέρει και να δίνει!
Δώσε στους άλλους τη χαρά,
σκόρπα τη καλωσύνη!
Τότε θα χαίρεται ο Θεός
κι ότι καλό θα δίνει.
Δημ. Γρ. Ντούζου
τ. Διευθυντού Πρότυπου Μαρασλείου Διδασκαλείου Δ.Ε.
Από την ποιητική συλλογή ΩΔΕΣ
Αθήνα 2007
