μια στιγμή αφυλάκιστη ο ουρανός, ό,τι η
τρικυμία ξέβρασε σαν έπαθλο στον βρά-
χο.
Κομμμάτι της φωτιάς είμαι, όσα κάλπασαν
σε λευκό άτι κόντρα στον άνεμο, πλάι στο
νερό που ερωτεύτηκε τη ροή της φλέβας,
στο δέντρο που λύγισε από το γέλιο, στο
λαμπρό του ήλιου που σκόρπισε τη μονα-
ξιά της βροχής.
Κομμάτι της φωτιάς είμαι, στο αίμα που
πια δεν τρέχει, στους σοφούς που σώπα-
σαν πλάι στον βράχο, στα οστά που γυ-
μνώθηκαν αυτοβούλως, στη ζωή που μί-
κρυνε αφόρητα χωρώντας στο μαχαίρι,
στον παράδεισο που έχασε τον χάρτη.
Κομμάτι της φωτιάς είμαι, την ώρα που
σκυφτή πεθαίνω, συνάμα ορθή ανασταί-
νομαι.
Vennis Mak (Βενετία Μακρυνώρη)
Ποιήτρια
Από την Ποιητική Συλλογή «ΕΣΟ ΔΑΙΜΩΝ»
Εκδόσεις ΗΛΥΣΙΣ - Αθήνα 2010