Κι οι στιγμές της θλίψης
σαν τις γερασμένες μέρες
τρυπώνουν στα κρεβάτια
της μοναξιάς
κι όνειρα γεννούν
δίχως ήλιους .
Οι πληγές βαθαίνουν
στα προσκεφάλια της ζωής,
αφήνοντας τούς αθώους
να προσμένουν το φως,
πριν το τέλος.
Χριστόφορος Τριάντης
Εκπαιδευτικός - Ποιητής