τη θεία αφωνία,
χωρίς εκρήξεις,
βομβαρδισμούς
και γοερές κραυγές τρόμου.
Πεθύμησα ν’ ακούσω τη χαρά
ανάμεσα στα χαλάσματα,
τα γέλια των μικρών παιδιών
και τα χαμόγελα των λουλουδιών στον ήλιο...
Πεθύμησα την άηχη φωνή της ειρήνης
ανάμεσα στο μηδέν και το παν,
πεθύμησα τον ήχο της ειρήνης
όταν η τελευταία βόμβα θα εκλήψει,
όταν το πρώτο χαμόγελο θα πλημμυρίσει
και πάλι το σύμπαν των ψυχών μας!
Τζούλια Πουλημενάκου
Ιδιωτική Υπάλληλος
Ανέκδοτα Ποιήματα 2014