Να σε κάνει να μοιάζεις με λουλούδι
Ή με ξερό κλαδί;
Ποια δύναμη είναι εκείνη
Που μπορεί να σε οδηγήσει στην έρημο;
Ή πάνω στα κιτρινισμένα φύλλα του Φθινοπώρου
Που κάλυψαν όλους τους δρόμους της μεγάλης μοναξιάς;
Ποια δύναμη είναι εκείνη
Που μπορεί να σε ανεβάσει ψηλά
Μέσα στα χρώματα της ίριδας
Που γέμισαν τον δακρυσμένο ουρανό;
Ποια δύναμη είναι εκείνη
Που μπορεί να σου βάλλει το χρυσό στέμμα
Και να σταθείς ανάμεσα
Στ' αστέρια τα ασημί;
Αναστατώνεσαι στην ιδέα του θανάτου
Το κάθε σου βήμα γίνεται γρήγορο
Τρέχεις να προλάβεις το λευκό φως του ονείρου
Που σε οδηγεί
Και συνεχίζεις να π λάθεις τις μέρες της ζωής σου
Αναζητώντας τις χαρές που έχασες
Το γέλιο που δεν χάρηκες
Τις ώρες που έμειναν στάσιμες
Όταν οι δείκτες του μεγάλου ρολογιού
δε σάλεψαν για να τις δεις
Δε γνωρίζεις
Πως ήρθες, από που, και που πας
Είσαι ένας απλός ταξιδιώτης.
Και συνεχίζεις αυτό το ταξίδι χωρίς τέλος της ζωής
Στους ατέρμονους δρόμους
Των απέραντων ωκεανών του ουρανού
Στα ατέλειωτα πελάγη
Ενός άγνωστου κόσμου
Ταξιδιώτη.
Καίτη Λιανού - Ιωαννίδου
Μουσικός-Υψίφωνος-Συγγραφέας
Από την ποιητική συλλογή «Το γυάλινο δωμάτιο»
http://www.free-ebooks.gr/gre/ebook/2427