Μην ξεχνάς την πρόθεσή σου, όταν Τον εκτόξευες στα ύψη.
Ζητούσες στόχο να σε κεντρίζει· αγώνες να αρχίζεις αενάως,
για Κάτι που θα παραμένει απώτατο.
Δική σου κι η επίγνωση πως είναι στόχος ανέφικτος.
Προσιτός αν ήταν δεν θα τον καταδεχόσουν.
Ο Θεός είναι σκοπούμενο, δέλεαρ για άλματα ψηλά,
προσπαθώντας να Τον φτάνεις.
Η λαχτάρα του ζυγώματός Του να σε τυραννά,
σαν πείνα καθημερινή, που έχεις χρεία να χορτάσεις.
Πολλές φορές θα αποτύχεις
στα εγχειρήματα κοντά Του να βρεθείς και θα πληγώνεσαι οικτρά.
Στις πληγές επίθεμα το πείσμα να βάζεις για την επόμενη απόπειρα,
χωρίς τον φόβο της αποτυχίας.
Η κάθε προσπάθεια χαρίζει το γέρας στον αγώνα προσέγγισής Του,
φέρει-δεν φέρει αποτέλεσμα.
Δημιούργημά σου είναι ο Θεός.
Εσύ Τον έπλασες Ιδανικά Πνευματικό.
Εσύ Τον τοποθέτησες ψηλά.
Γιώργος Μετήλλιας
βιβλίο ΔΟΚΗΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ ΦΩΝΗΣ, ενότητα ΠΑΙΑΝΙΣΜΑΤΑ
