για ευκολότερες προσβάσεις αλληλοσφαγής
επί ανώμαλου εδάφους.
Μιμηθήκαμε τα κήτη των ωκεανών
και κάναμε τα υποβρύχια σκάφη
να τρώει ο άνθρωπος τον άνθρωπο άνευ λόγου,
υπό την επιφάνεια των υδάτων.
Μιμηθήκαμε τ’ αρπακτικά του ουρανού
και κάναμε τις ιπτάμενες μηχανές,
ν’ αλληλοφλέγονται με ταχύτητα αστραπής
τ’ απογειωμένα όνειρά μας.
Τέλος, μιμηθήκαμε αυτή την ίδια
του μυαλού μας τη σύσταση,
μα χάνοντας ολότελα την ισορροπία μας
μεταλλαχτήκαμε σε ρομπότ.
Τώρα, απρόσωπε δημιουργέ μας,
αν θέλεις να ‘χεις το δικό μας πρόσωπο
για πρόσωπο δικό σου στον πλανήτη,
να μας ξαναπλάσεις εξαρχής.
Στο χέρι σου είναι να επανορθώσεις, Κύριε.
Αρκεί να μη μας κάνεις πάλι σκλάβους της ελευθερίας
όταν ο ίδιος ξέρεις πως αληθινά ελεύθεροι
είναι οι σκλάβοι της Αγάπης.
Γιάννης Καραβίδας
Ποιητής
Μέλος της "Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών"
