ένα κομμάτι γαλανό που ο κόσμος ευλογεί
κι’ είσαι Εσύ Ελλάδα μου για όλους η Πατρίδα.
Πόσες φορές ζωντάνεψες μες’ από τη σκλαβιά
και τους εχθρούς που πάτησαν τα άγια χώματά σου,
όλους Εσύ, τους σκλάβωσες πατρίδα μου γλυκιά
κι αν ξέχασαν τον τόπο τους δε γίνανε παιδιά σου.
Γιατ’ είν’ ο ήλιος σου λαμπρός και σε γλυκοφιλά
κι’ έχεις γαλάζιες θάλασσες και ζηλευτά ακρογιάλια
και κάθε βράχος σου, θεός προστάτης, σε φυλά
απ’ των εχθρών σου την οργή, σα να τους κάνει
μάγια.
Ελλάδα μου! Σε προσκυνώ και Σε υμνολογώ,
γιατί δεν άκουσα στη γη τέτοια πατρίδα άλλη
και το θεό δοξολογώ και τον ευχαριστώ,
που μ’ έστειλε να γεννηθώ στη φωτεινή σου αγκάλη.
12/9/1988
«ΚΡΗΤΙΩΝ»
Ποιητής
Από τη ποιητική συλλογή «ΧΕΙΜΆΡΡΟΥΣ»
Β’ ποίηση – Κέντρο Ευρωπαϊκών Εκδόσεων Χάρη Πάτση
(Αθήνα 2014)
