Κελάηδημα του αηδονιού μέσα στην καταιγίδα,
δροσιά σε κάθε πυρετό, χαράς φωτοβολίδα.
Γλυκύτατη αναπνοή, μούσα του Ελικώνα,
νέκταρ του λόγου, αναψυχή και ζωντανή εικόνα.
Της κάθε λύπης βάλσαμο, αγάπης προξενήτρα,
του άγχους και του πλανταγμού μόνιμη ανακουφίστρα.
Πεταλουδίτσα που πετάς σ' ανθούς και σε λουλούδια,
λύρα που με τη μουσική φτιάχνεις γλυκά τραγούδια.
Δασκάλα της υπομονής για τον απελπισμένο,
ελπίδα για τον άρρωστο και τον ξενιτεμένο.
Γλυκοφιλούσα, επική, κλαύτρα, περιγελάστρα,
παρηγορήτρα, λυρική και χαρακτηροπλάστρα,
ΕΙΣΑΙ η πανώρια ομορφιά που απ' τη γραφή σου βγάζεις
άρωμα του βασιλικού κι όλα τα ευωδιάζεις.
Παύλος Πολυχρονάκης
Λογοτέχνης - Ποιητής
Από το βιβλίο "Άνοιξη Ψυχής"
