την ανάσα μου
σου ακούμπησα,
πάνω της είχε
το πρωινό το όνειρο
αυτό
με τις δροσοσταλίδες...
Στο έδωσα, γιατί όλη τη νύχτα
την ψυχή μου κράτησες ζεστή,
μες στα κλειστά σου μάτια...
Και εγώ τις κλωστές
από το υφαντό του έρωτά μου
κάθε νύχτα,
όλη νύχτα
στα βλέφαρά σου
ξεδιπλώνω...
΄Ετσι, για να μπορώ κάθε αυγή
να τις μαζεύω για το βράδυ...
Τη σκοτεινιά
ξορκίζω
πλέκοντας
οράματα...
Αγγελική Ραυτοπούλου
Ποιήτρια
Από την Ποιητική Συλλογή «Το λευκό των αλλοτινών μου φεγγαριών»
Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ – Οκτώβριος 2014