ένα ματσάκι ηλιαχτίδες
να βάλω στο βάζο για τη νύχτα
να φεγγίζουν το δωμάτιο.
Ομολογώ το σκοτάδι με φοβίζει
αφέλεια παιδική θα πείτε
όμως έτσι ήταν τότε.
Παλιά οι νύχτες ήταν ατελείωτες
οι ώρες ήταν μακριές μέχρι να ξημερώσει
και δεν ήξερα ακόμη να σκαρώνω στίχους
να πλέκω ιστορίες με νεράιδες
και οι εικόνες των αγίων ήταν
πολύ ψηλά στον τοίχο
για να διώξουν τη θλίψη
που έγερνε για ύπνο κάθε βράδυ
πάνω στο δικό μου προσκεφάλι.
Ιάκωβος Θήρας Καραμολέγκος
Ποιητής
Μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών
ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ «ΚΥΚΝΕΙΑ ΜΠΙΤΑΚΙΑ»