Κι όταν το φως βαθαίνει στην καρδιά
Τ΄αστράκια τραγουδούν πέρα απ΄τα λόγια
Τη χάρη της ταφής και της ανάστασης
Τη χάρη της ανάληψης στο κύτταρο των πάντων
Κι όλα τα πρόσωπα οικεία
Ο κάθε πόρος δικαιώνει την αγάπη
Κυρά μου κι ερωμένη των αγγέλων
Αδέρφια μου πλασμένα για τον ίδιο ουρανό.
Ιάκωβος Θήρας Καραμολέγκος
Ποιητής
Από την ποιητική συλλογή «Ελάχιστος Αιθέρας-Ποιητική Πορεία 2001-13»
Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ