αλλ’ όταν έστρωσα
το παλιό μου χαλί, τοποθέτησα
το φθαρμένο τραπέζι στη μέση
και τη μοναδική καρέκλα, τότε
γίνηκε ίδιο με τ’ άλλο που εγκατέλειψα.
Έτσι κι απ’ το παράθυρο η θέα
του δρόμου ήταν ίδια και οι γείτονες
σαν πρόσωπα, γνωστά που μ’ ακολούθησαν
στη νέα μου συνοικία.
Σπύρος Κατσίμης
Ποιητής
Μέλος της "Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών"