παιχνίδια κάνουνε
που δεν γνωρίζω
Από μακριά τα κοιτάζω
τα θαυμάζω, νοσταλγώ
και ελπίζω
Φεύγουν και ξανάρχονται
όλα μαζί ή σε δυάδες
Πότε κοφτά και σταθερά
σχίζοντας τον αέρα
και πότε παιχνιδίζοντας
σαν ερωτευμένα
Με γλώσσα εύκολη
μπορούν να συνεννοηθούν
Δεν φαίνεται να φλυαρούν
Σαν χορογραφία έτοιμη
όλη η κίνησή τους
έτσι και η ζωή τους
Οράματα και συνειρμούς
καθάριες σκέψεις σου
προκαλούν, την
κοσμοθεωρία σου
να δεις με άλλο μάτι
Χριστίνα Β. Κοτσαρίνη
Ποιήτρια - Κοινωνιολόγος
Από την ποιητική συλλογή "Προκλήσεις"
Εκδόσεις ΠΑΡΟΥΣΙΑ
Αθήνα 2011
