ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ :
giweather joomla module
Παρασκευή, 29 Μαρτίου 2024 - 10:17:36π.μ.
23
Σεπτεμβρίου

Αλέξης Πιττίδης: "Η σκηνοθεσία είναι τρόπος έκφρασης, μέσο επικοινωνίας, προσπάθεια αναπαράστασης της ζωής"

Κατηγορία Συνεντεύξεις

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΕΝΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ

Συνέντευξη στον Georg Gstrein


Όλα ξεκίνησαν όταν ήρθε στα χέρια μου ένα δελτίο τύπου στο οποίο αναφερόταν πως ένας σκηνοθέτης βρίσκεται στο στάδιο προετοιμασίας δυο κινηματογραφικών παραγωγών και δυο θεατρικών παραστάσεων. Μιας ταινίας μεγάλου μήκους με το επίκαιρο και τολμηρό θέμα του Isis και των Τζιχαντζιστών, γυρισμένη σε μονοπλάνο δηλαδή με ένα πλάνο και μια λήψη διάρκειας 1. 40’min, με τον προσωρινό τίτλο Jihad. Δινόταν δε ιδιαίτερη έμφαση στο γεγονός ότι η ταινία που θα γυριζόταν σε μονοπλάνο θα ήταν η τέταρτη ταινία στην ιστορία του κινηματογράφου μετά από τις ταινίες των :

 

Alfred Hitchcock ( ROPE, το 1948 ),
Aleksanter Sokoyrof (RUSSIAN ARK, το 2002)
και του Sebastian Schipper ( VICΤORIA, το 2015 ),
και για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

 

Στο ίδιο δελτίο τύπου αναφερόταν πως παράλληλα βρισκόταν στην φάση ανεύρεσης χορηγών για την υλοποίηση ενός μοναδικού ντοκιμαντέρ υπό την Αιγίδα της Εκκλησίας της Ελλάδας, με τίτλο Οι Παναγιές της θάλασσας. Ένα ντοκιμαντέρ για όσες εκκλησίες είναι χτισμένες στα Ελληνικά νησιά και είναι αφιερωμένες στην Υπεραγία Θεοτόκο.

 

Για όλα τα ανωτέρω η υπογραφή που ακολουθούσε έγραφε Αλέξανδρος Πιττίδης, Βοσκός.  Έψαξα και βρήκα ότι ο αυτοαποκαλούμενος βοσκός αντί για σκηνοθέτης είχε στην φιλμογραφία του


Μικρού Μήκους ταινίες 7 ( επτά )
Ντοκιμαντέρ μικρού και μεσαίου μήκους 10 ( δέκα )
Τηλεταινίες μεγάλου μήκους 2 ( δύο )
Σήριαλ για την τηλεόραση 2 ( δύο )
Εταιρικά Video 8 ( οκτώ )
Διαφημιστικά Spot 18 ( δέκα οκτώ )
Επετειακά 2 ( δύο )
Καθημερινές εσωτερικές παραγωγές κύκλοι 2 ( δύο)

 

Τον αναζήτησα, επικοινωνήσαμε και κλείσαμε ένα ραντεβού για μια συνέντευξη την οποία και παραθέτω:


Ερώτηση: Γιατί αυτοαποκαλείστε βοσκός ενώ είστε βραβευμένος σκηνοθέτης;

 

Απάντηση: Επιτρέψτε μου να τοποθετηθώ επ’ αυτού. Από τη στιγμή που απελευθερώθηκε το επάγγελμα του σκηνοθέτη όπως και του ηθοποιού όπως και πολλά άλλα επαγγέλματα και σε συνδυασμό με το γεγονός της τεχνολογικής επανάστασης, την σήμερον ημέρα ο οποιοσδήποτε και το εννοώ ο οποιοσδήποτε κουτσός στραβός κ.λ.π αρκεί έχει ένα ποσό (όχι στα απαγορευτικά επίπεδα, καθώς με μια DSLR μπορεί πλέον να κάνεις τη δουλειά σου) μπαίνει σε ένα πολυκατάστημα, αγοράζει μια τέτοιου τύπου κάμερα κι από κει και πέρα βγαίνοντας απ’ το κατάστημα με τη μηχανή στο χέρι αυτοχρίζεται σκηνοθέτης, Δ/ντής φωτογραφίας άντε και ηχολήπτης και αρχίζει να κάνει λήψεις.

Και όλοι όσοι καθίσαμε στα θρανία, ξενυχτήσαμε, πουλήσαμε μέρος της περιουσίες μας για να φτιάξουμε μια ταινία (πριν μερικά χρόνια λόγω του φιλμ και της επεξεργασίας του και των μηχανημάτων που χρειάζονταν η δημιουργία μια ταινίας ήταν ακριβό σπορ), να βρισκόμαστε σήμερα στην «ευχάριστη θέση» να τους ανταγωνιζόμαστε. Εδώ είναι που κάθε πικραμένος βάζε τα γέλια. Την ίδια ώρα έζησαν και ζουν ανάμεσά μας ιερά τέρατα της σκηνοθεσίας που και μόνο η αναφορά του ονόματός τους προκαλεί δέος. Κιούμπρικ, Χιούστον, Μίλος Φόρμαν, Σκορτσέζε, Σπίλπεργκ, Αιζεστάιν και πολλοί άλλοι. Τώρα πώς εγώ να συγκριθώ με αυτά τα ιερά τέρατα και με τους επίδοξους αυτοαποκαλούμενους ταλαντούχους και μη νεοπροκύψαντες «επαγγελματίες του χώρου»; Οπότε δηλώνω βοσκός και καθαρίζω.

 

Ερώτηση: Διακρίνω μια… πικρία να το πω, αποστασιοποίηση να το πω…

 

Απάντηση: Όπως θέλεις πες το. Άλλωστε και ο βοσκός τι κάνει; Βάζει σε τάξη τα αμνοερίφιά του και φροντίζει να μας παρέχει τροφή. Ε έτσι κι ο σκηνοθέτης συντονίζει μια ομάδα ανθρώπων που υπηρετούν τον ίδιο σκοπό και μας παρέχει πνευματική τροφή. Μπορεί να διαφωνεί …. κάποιος μ’ αυτό που λέω κι εγώ θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά του αυτό καθ’ αυτό.

 

Ερώτηση: Πριν πόσα χρόνια άρχισες το ταξίδι σου στον τομέα της σκηνοθεσίας;

 

Απάντηση: Παραφράζοντας ένα τραγούδι του Δ. Σαββόπουλου, είναι τώρα πια κοντά 35 χρόνια που εξ αιτίας της σκονισθείσας έχω χάσει κάθε στυλ.

 

Ερώτηση: Και τι ήταν αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με την σκηνοθεσία;

 

Απάντηση: Εδώ τώρα αρχίζουν τα ωραία. Όλοι μα όλοι ανεξαιρέτως γεννιόμαστε σκηνοθέτες, ή πιο σωστά βοηθοί σκηνοθέτες (γιατί μεγάλος σκηνοθέτης είναι ο Θεός για τους Χριστιανούς, ο Αλλάχ για τους Μουσουλμάνους, ο Βούδας, ο Δίας κ.λ.π κ.λ.π), έμποροι, ηθοποιοί.

Και για να γίνω πιο σαφής. Καθημερινά κατευθύνουμε την ζωή μας προς την μια ή την άλλη κατεύθυνση ακολουθώντας είτε ένα προδιαγεγραμμένο σχέδιο (κισμέτ), είτε όχι (tabula rasa) άρα σκηνοθετούμε….. Από την πρώτη στιγμή που γεννιόμαστε αρχίζουμε τις συναλλαγές δηλαδή κλαίμε για να ενημερώσουμε την μητέρα μας να μας θηλάσει κι όταν χορτάσουμε της σκάμε ένα χαμόγελο… άρα συναλλασσόμαστε και καθημερινά αλλάζουμε ανάλογα με τις εκάστοτε καταστάσεις, μορφές εκφρασης δηλώνοντας έτσι τα συναισθήματά μας. Υποκριτική.

Οι οι συνάδελφοί μου και εγώ απλά πάμε το πράγμα λίγο παραπέρα, φροντίζουμε αξιοποιώντας τα εργαλεία μας να επικοινωνούμε όλα τα ανωτέρω και πολλά άλλα σε ένα ευρύτερο κύκλο συνανθρώπων μας. Αυτή η ροπή ή η τάση ή η αναγκαιότητα με οδήγησε στους διαδρόμους της ενασχόλησης με την σκηνοθεσία, δηλαδή η έντονη ανάγκη της επικοινωνίας.

Κι αν με ρωτήσεις τι είναι για μένα η σκηνοθεσία θα σου απαντήσω κωδικοποιημένα.

Τρόπος Ζωής, τρόπος έκφρασης, μέσο επικοινωνίας, η προσπάθεια αναπαράστασης της ζωής και τέλος η ματαιοδοξία όταν φύγω από τούτο τον κόσμο να έχω αφήσει το αποτύπωμά μου στις επερχόμενες γενιές είτε να με υμνούν είτε να με τρολάρουν, αλλά πάντως να περάσω από τούτο τον κόσμο έχοντας πει κάτι.

Είτε συμφωνεί κανείς μαζί μου είτε όχι.

 

Ερώτηση: Ναι όμως έχεις αρκετές φορές βραβευτεί για τα έργα σου και αυτό κάτι σημαίνει.


Απάντηση: Και ναι και όχι. Κατ’ αρχάς, συνειδητά ποτέ δεν παρευρέθηκα σε τελετή απονομής βραβείων. Μ’ άλλα λόγια ποτέ δεν πάτησα το πόδι μου στη σκηνή για να παραλάβω το βραβείο μου. Προτιμώ να το λαβαίνω αργότερα. Κι όσο κι αν φαντάζει παράδοξο δεν μ’ αρέσει να εκτίθεμαι. Προτιμώ να κυκλοφορώ στο δρόμο χωρίς καμία αναγνωρισιμότητα. Αν αναζητούσα αναγνωρισιμότητα στο δρόμο θα γινόμουν ηθοποιός. Όμως αυτό το σπορ δεν είναι για μένα.

 

Ερώτηση: Ποια η αντίδρασή σου στις αρνητικές κριτικές;

 

Απάντηση: Ευπρόσδεκτες όπως και οι θετικές κριτικές. Άλλωστε ο Χίτσκοκ είχε πει πετυχημένη δουλειά είναι αυτή που καταφέρνει να διχάσει το κοινό. Άλλοι να την υμνούν και άλλοι να την τρολάρουν. Άμα είναι μονόπλευρη η κριτική κάτι συμβαίνει. Άλλωστε αν ανάμεσα στους θεατές το ποσοστό των συμφωνούντων είναι μεγαλύτερο από τους διαφωνούντες τότε η ταινία είναι επιτυχημένη. Αν συμβαίνει το αντίθετο τότε ο σκηνοθέτης θα πρέπει να κοιτάξει να βρει το τι έφταιξε και υπάρχει αυτό το αποτέλεσμα. Διότι στη δουλειά μας όπως λένε στο Χόλυγουντ είσαι τόσο καλός όσο η τελευταία σου δουλειά. Φυσικά στην Ελλάδα δεν ισχύει αυτό εν συνόλω.

Διότι ο ημέτερος και μάπα καρπούζι ταινία να προσφέρει έχει εξασφαλισμένη την επόμενη χρηματοδότησή του και μα την πίστη μου ομολογώ πως αυτό το συναίσθημα δηλαδή το να ξυπνάς και τα λεφτά να σε περιμένουν είναι άπαιχτο κι ας μην το έχω δοκιμάσει.

 

Ερώτηση: Πότε έκανες την πρώτη σου ταινία;

 

Απάντηση: Εδώ είναι κάπως μπερδεμένα τα πράγματα. Η πρώτη μου απόπειρα ήταν ένα ντοκιμαντέρ για την Λέρο στα 16 μου. Η πρώτη δομημένη ταινία ήταν η πτυχιακή μου ταινία 12 λεπτών «Πράξη Διαδοχής», η οποία διακρίθηκε σε φεστιβάλ, και ήταν βασισμένη σε ένα κείμενο της Silvina O Campo: «Ο Βλαστός». Και η πρώτη μου επαγγελματική ταινία μικρού μήκους ήταν ένα χρόνο μετά το «Χωρίς Ταυτότητα» που μου χάρισε και το πρώτο μου βραβείο σε φεστιβάλ. Από κει και πέρα το νερό μπήκε στ’ αυλάκι.

 

Ερώτηση: Ποια είναι η αγαπημένη σου δουλειά;


Απάντηση: Μια μητέρα μπορεί να διαλέξει κάποιο από τα παιδιά της; Νομίζω όχι. Έτσι κι εγώ αγαπώ όλα τα παιδιά μου γιατί το καθένα έχει τη δική μου προσωπικότητα, έχει τις δικές μου αγωνίες, ξενύχτια, δυσκολίες κ.λ.π όχι δεν θα μπω σ’ αυτό το τριπάκι. Αφήνω το προνόμιο αυτό σε όσους με παρακολουθούν να έχουν την επιλογή να αγαπούν πιότερο ή λιγότερο μια δουλειά μου….

 

Ερώτηση: Ποιες ταινίες θα ήθελες να είχες κάνει;

 

Απάντηση: Εδώ γίνεται πάρτυ. Βλέπω καθημερινά και αδιάλειπτα 2-3 ταινίες, ντοκιμαντέρ, κ.λ.π Από κάθε δουλειά κρατώ κάτι, ασχέτως αν το έργο μου άρεσε στο σύνολό του ή όχι. Όμως αν θελήσουμε να ονοματίσουμε κάποιες ταινίες θα ήταν:


Το « Τhe kid » και το « Τσίρκο » του Charlie Chaplin
Το « Κουρδιστό Πορτοκάλι » του Stanley Kubrick
Το « reservoir dogs» του Quentin Tarantino
Το « Diva » του Jean Jacques Beineix για την υπέροχη φωτογραφία του
Το « Η φωλιά του κούκου » του Milos Forman
Το «Η διπλή ζωή της Βερόνικα» του Krzysztof Kieslowski. Και του καταλόγου ουκ έσται τέλος..

 

Ερώτηση: Να ρωτήσω για ηθοποιούς ποιους προτιμάς;


Απάντηση: Ξεχωρίζω τους Charlie Chaplin, Robert De Niro, Al Pacino, Meryl Streep.


Ερώτηση: Μιλάς συνέχεια για ξένο κινηματογράφο και δεν κάνεις καμία αναφορά για τον Ελληνικό.

 

Απάντηση: Εδώ ακολουθώ το ρητό τα εν οίκω μη εν Δήμω. Και εκτός αυτού πόσοι γνωρίζουν Έλληνες ηθοποιούς ή σκηνοθέτες. Και επειδή γνωρίζω τους άθλους που κάνουμε εμείς στο Ελλαδιστάν για να ολοκληρώσουμε μια δουλειά θα ήταν άδικο να ξεχωρίσω τον Α ή τον Β κι ίσως αν ανέφερα ένα όνομα να ήταν κινέζικα για πολύ κόσμο οπότε άσε καλύτερα εκ του ασφαλούς στον αμερικάνικο κινηματογράφο που κατάφερε να επιβληθεί στον πλανήτη μας αφήνοντας χώρο και σε κλασικές ταινίες του Ιταλικού κινηματογράφου, του Αγγλικού, του Ισπανικού….

Οι Αμερικάνοι κατάφεραν να διδαχτούν από τον Ευρωπαϊκό Κινηματογράφο και μετά να τον καπελώσουν γιατί δεν τους συνέφερε να του αφήσουν χώρο στον ανταγωνισμό.

 

Ερώτηση: Ποια είναι η επόμενη μέρα στην πορεία σου;

 

Απάντηση: Ετοιμάζω δυο δουλειές εκ διαμέτρου αντίθετες η μια με την άλλη. Η μια είναι ένα ντοκιμαντέρ για τις εκκλησίες των Ελληνικών …. Που είναι αφιερωμένες στην Υπεραγία Θεοτόκο.

 

Ερώτηση : Και πως σου γεννήθηκε η ιδέα;

 

Απάντηση: Η ιδέα μου γεννήθηκε μέσα από την άρρητη παράδοση που θέλει την Θεομήτορα όταν πραγματοποιούσε ένα ταξίδι από το Ισραήλ στην Κύπρο, μια θαλασσοταραχή να την έφερε στο Άγιο Όρος όπου θαμπωμένη από την ομορφιά που αντίκρισε ζήτησε από τον Υιό της να της το χαρίσει. Εξ ου και ονομάζεται και το περιβόλι της Παναγίας.

Έψαξα τότε και έκπληκτος διαπίστωσα την ύπαρξη 175 ναών στο όνομα της Παναγίας σε 55 νησιά. Εκκλησίες που με την κρίση που μαστίζει την Ελληνική κοινωνία αποτελούν και έναν από τους πυρήνες παροχής συσσιτίων και ψυχικής αρωγής.

Σκέφτηκα λοιπόν να χαράξω μία νοητή κι αυθαίρετη πορεία Της να την ακολουθήσω και μέσω αυτής της πορείας να καταγράψω και τις Ελληνικές ομορφιές τον πλούτο μας τα νησιά μας και την ιστορία μας. Κάθε ναός σχεδόν έχει μία θαυμαστό τον τρόπο ιστορία του κτισίματος του και στην συνέχεια ξεκινώντας μέσα από την ύπαρξη του ναού να ξεδιπλώσω την παράδοση την θρησκευτική και την λαϊκή του κάθε νησιού. Με απλά λόγια θα είναι ένα ντοκιμαντέρ θρησκευτικού τουρισμού και Ελληνικής λαογραφίας.

 

Ερώτηση: Φιλόδοξη και δαπανηρή παραγωγή μου ακούγεται;


Απάντηση: Συμφωνώ απόλυτα. Είναι ένα έργο φιλόδοξο και δαπανηρό. Γιαυτό αναζητώ χορηγίες σε μια περίοδο ισχνών αγελάδων για την Ελλάδα και παλεύω να μαζεύω αργά αλλά σταθερά τα χρήματα για την ολοκλήρωση του project.
Ελπίζω δε να τα καταφέρω. Άλλωστε μιλάμε για ένα project που τελεί υπό την Αιγίδα της Εκκλησίας της Ελλάδος. Τι να πω θα δείξει.

 

Ερώτηση: Και το jihad;

 

Απάντηση: Το jihad…. Πρόκειται για ένα προσωπικό στοίχημα. Μια ταινία μεγάλου μήκους ένα μονοπλάνο με θέμα μου το jihad. Μια ιστορία αγάπης βασισμένη στη βία και τους παραλογισμούς του ISIS. Μια προσπάθεια που όταν ολοκληρωθεί θα είναι η τέταρτη προσπάθεια δημιουργίας μιας ταινίας μονοπλάνο μια ταινία με μια λήψη.

Και σίγουρα η πρώτη φορά στην ιστορία του Ελληνικού κινηματογράφου.

Τώρα το αν θα το πετύχουμε οι συνεργάτες μου μπροστά και πίσω από τον φακό κι αν εγώ λόγω θέματος βρει ή δεν βρει δίοδο στους κινηματογράφους δεν το γνωρίζω αλλά σίγουρα πιστεύω ότι θα καταφέρουμε, αν ολοκληρωθεί να συμμετάσχει, σε φεστιβάλ κινηματογράφου κι από κει και πέρα ποιος ξέρει ποιο μπορεί νάναι το μέλλον της.. Στο σημείο αυτό θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους αγκάλιασαν το όραμά μου, όλους όσους συμμετέχοντας αμισθί θα βάλουν χείρα βοηθείας.

 

Ερώτηση: Αμισθί;;;;;

 

Απάντηση: Ωωωωω ναιιιι. Βλέπεις εγώ καλώς ή κακώς δεν ανήκω στην εκλεκτή παρέα των λίγων ή πολλών που έχουν πρόσβαση στις όποιες πηγές χρηματοδότησης.


Στο Ελλαδιστάν ακόμη το παρεάκι καλά κρατεί. Δύο είναι οι μεγάλες κατηγορίες συναλλαγής, οι υμέτεροι και οι λοιποί. Εγώ ανήκω στους οι λοιποί.

 

Ερώτηση: Θέατρο;


Απάντηση: Χμ. Είτε το πιστεύεις είτε όχι μέχρι πριν μερικά χρόνια κρατούσα αποστάσεις από το θέατρο. Όμως όλως αιφνιδίως και από σπόντα βρέθηκα σε απόσταση βολής με το σανίδι, ένοιωσα την ανάσα του και με μάγεψε με αιχμαλώτισε.
Κι έτσι πολύ πρόσφατα πριν δύο χρόνια ανέβασα ένα έργο που έγραψα γύρω από τις βλαβερές και μη συνέπειες της ύπαρξης του FACEBOOK και του LIKE.

Τώρα κάνω πρόβες για να ανεβάσω μια κοινωνική κωμωδία ενός καταξιωμένου σεναριογράφου και συγγραφέα του Γιάννη Ευστρατιάδη, ο οποίος μου εμπιστεύτηκε το έργο του.


Ερώτηση: Κλείνοντας τι θα ήθελες να πεις;


Απάντηση: Πως είναι καιρός να σπάσει αυτό το απαράδεκτο κατεστημένο της παρεούλας που λυμαίνεται χρόνια τώρα τον κινηματογράφο και την τηλεόραση στην Ελλάδα και να δοθεί η ευκαιρία σε όλους όσους ασχολούμαστε με αυτό το πανάκριβο σπορ να έχουμε μια μικρή οικονομική στήριξη από το ΕΚΚ, την ΕΡΤ, τα υπουργεία και όχι να μας βγαίνει η Παναγία να βρούμε κανένα ευρώ στην ελεύθερη αγορά μέσω χορηγιών, σε μια χώρα όπου τα μνημόνια στραγγαλίζουν καθημερινά τους Έλληνες πολίτες και οδήγησε τις εταιρίες την μια πίσω από την άλλη να φεύγουν εκτός Ελλάδας όπως και τα καλύτερα μυαλά μας, καθώς αν μείνουν εδώ θα τους πνίξει η ανεργία και όπως πάντα οι ημέτεροι καταφέρνουν να χρηματοδοτούνται, Είναι τουλάχιστον αισχρό μερικοί να έχουν την δυνατότητα πρόσβασης στις διάφορες χρηματοδοτήσεις του κράτους παράγοντας ταινίες του ενός εισιτηρίου και οι περισσότεροι να’ ναι αποκλεισμένοι καθώς τα λεφτά είναι λίγα και δεν περισσεύει για εμάς τους εκτός κλίκας – παρέας ή όπως θες ονόμασέ μας, όχι ευρώ αλλά ούτε σεντς .


Η αξιοκρατία σε όλη της την μεγαλοπρέπεια. Και για να μην συνεχίσω να είμαι καταγγελτικός κι αφοριστικός, ολοκληρώνοντας, θα σας χαιρετήσω όπως ο ήρωας στο TRUMAN λέγοντάς σας
 
HELLO GOOD EVENING GOODBY

 

 

 

 

πηγή: Hephaestus Wien

 

 

 

 

 

 

 

 



Διαβάστηκε 902 φορές
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(4 ψήφοι)

Πολιτιστικο Σωματειο «οι κορυφαιοι»

Ποιοι Ειμαστε

Το mcnews.gr είναι ένα site, που φιλοδοξεί να δώσει στους αναγνώστες του αντικειμενική και ανεξάρτητη ενημέρωση, χωρίς υπερβολές, παραποιήσεις και σκοπιμότητες...

Διαβάστε περισσότερα