Ο κλάδος ωστόσο, όπως και η υπόλοιπη ενεργοβόρος βιομηχανία, συμπληρώνουν πάνω από δύο χρόνια αναμονής για τις περίφημες "διακόψιμες" συμβάσεις. Και αυτό γιατί μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου, το μέτρο βρίσκεται επί μακρόν στην τελική ευθεία, καθώς συνεχίζει να βρίσκεται σε εκκρεμότητα η έκδοση της εφαρμοστικής υπουργικής απόφασης.
Για όσο διάστημα όμως η βιομηχανία συνολικά και οι χαλυβουργίες αναμένουν το μέτρο, ο κλάδος ήδη μετρά λουκέτα, ενώ από το καλοκαίρι και μετά μεγάλα χαλυβουργικά συγκροτήματα έθεσαν επί δεκαπενθήμερο το προσωπικό τους σε διαθεσιμότητα. Άλλες εταιρείες εφαρμόζουν ακόμη και σήμερα το μέτρο της εκ περιτροπής εργασίας, ενώ κάποιες άλλες συνεχίζουν να θέτουν σε διαθεσιμότητα το προσωπικού τους.
Τι έχει συμβεί; Στα δύο καυτά προβλήματα του κλάδου, δηλαδή τη δραματική πτώση της ζήτησης (η οποία πάγωσε εκ νέου μετά το στοπ στα μεγάλα οδικά έργα) και το υψηλό ενεργειακό κόστος που καθιστά απαγορευτικές τις εξαγωγές, ήρθε να προστεθεί και το περιβάλλον των τιμών που επικρατούν διεθνώς στον κλάδο της χαλυβουργίας. Η σημαντική πτώση των τιμών καθιστά σε ορισμένες περιπτώσεις πιο συμφέρουσα την εισαγωγή έτοιμων μπιγετών, αντί αυτές να παράγονται στις ελληνικές μονάδες που συνεχίζουν να βρίσκονται σε λειτουργία. Την ίδια στιγμή η κατάσταση στο μέτωπο των εξαγωγών παραμένει λίγο πολύ ίδια, με την Ελλάδα να έχει χάσει σημαντικά μερίδια σε αγορές κλειδιά, όπως η Αλγερία, από ανταγωνίστριες χώρες όπως η Ισπανία, η Ιταλία αλλά και η Πορτογαλία.
Υπό αυτές τις συνθήκες ο κλάδος της χαλυβουργίας μετρά τις πληγές του και τις αντοχές του, σε μια χρονική συγκυρία μάλιστα που η κυβέρνηση με το επανασυσταθέν υφυπουργείο βιομηχανίας εξαγγέλλει νέα βιομηχανικά φουγάρα. Ίσως σε αυτή τη φάση προτιμότερο να ήταν οι προσπάθειες να εστιαστούν στο να σωθούν τα φουγάρα που συνεχίζουν ακόμη να υπάρχουν…
πηγή: energypress.gr
