Επιμέλεια:
Βασιλική Β. Παππά
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Η Δήμητρα Αλεξίου ως Καθηγήτρια της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης αλλά και ως Δημοτική Σύμβουλος στο Δήμο Θεσσαλονίκης, συνεισφέρει ενεργά στην αγαστή συνεργασία μεταξύ του ΑΠΘ και του Δήμου Θεσσαλονίκης, επικεντρώνοντας σε θέματα που αφορούν τη βελτιστοποίηση στον πολεοδομικό και χωρικό σχεδιασμό. Η έρευνά της εστιάζει στην αυτοδιοίκηση του Δήμου, με εξειδίκευση στη συνεκτικότητα τοπίων σε αστικές περιοχές, τις μεθόδους βελτιστοποίησης και εξομάλυνσης της κυκλοφοριακής ροής οχημάτων για τη μείωση της κυκλοφοριακής συμφόρησης, καθώς και τον σχεδιασμό δικτύων κοινής ωφέλειας σε αστικές περιοχές. Η πρότασή της βασίζεται στην άποψη ότι η Θεσσαλονίκη του αύριο θα προσεγγίσει την επίλυση προβλημάτων με θετικό πρόσημο, μέσα από την προγραμματική σύγκλιση όλων των παρατάξεων, τη συνεργασία και τη συναίνεση, αποδίδοντας προτεραιότητα στην εύρεση λύσεων για την πόλη, ανεξαρτήτως κομματικών στόχων και προσωπικών φιλοδοξιών.
Β.Π.: Για μορφές που θεωρώ ότι ξεχωρίζουν στην ελληνική κοινωνία θα ήθελα να ξέρω την πορεία τους από την μέρα που γεννήθηκαν. Θα θέλατε να μας κάνετε μια αναδρομή στο παρελθόν;
Δ.Α.: Γεννήθηκα στην πόλη των Ιωαννίνων. Αποφοίτησα από το Πρότυπο Λύκειο Ζωσιμαίας Σχολής που ξεχώριζε στην πόλη μας καθώς αποτελούσε ένα σχολείο αριστείας και υψηλών μορφωτικών απαιτήσεων καθώς οι μαθητές του επιλέγονταν με γραπτές και αντικειμενικές εξετάσεις, Από τα 18 μου χρόνια με την εισαγωγή μου στην Πολυτεχνική Σχολή στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του ΑΠΘ ζω και δραστηριοποιούμαι στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Μετά την αποφοίτηση μου από το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών εκπόνησα διδακτορική διατριβή υπό την επίβλεψη του αείμνηστου διαπρεπούς ακαδημαϊκού Παναγή Παναγιωτόπουλου. Στη συνέχεια είχα την τύχη να είναι δίπλα μου σπουδαίοι επιστημονικά άνθρωποι που με ενέπνευσαν και με καθοδήγησαν στην μετέπειτα πανεπιστημιακή μου πορεία. Ακολουθώντας τα βήματα αυτά επιπρόσθετα με επιμονή, στοχοπροσήλωση και δύσκολη πνευματική δουλειά πολλών ετών σήμερα πλέον είμαι Καθηγήτρια πρώτης βαθμίδας στην Πολυτεχνική Σχολή του ΑΠΘ. Αυτά τα 40 περίπου χρόνια συνεπώς που διαμένω στην Θεσσαλονίκη είναι ιδιαίτερα σημαντικά και δημιουργικά για μένα καθώς εδραιώθηκα επαγγελματικά και κοινωνικά.
Β.Π.: Διδάσκετε στην Πολυτεχνική Σχολή του ΑΠΘ. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια απαξίωση του έργου των πανεπιστημιακών τόσο ως δασκάλων όσο και διανοούμενων που από την ιδιότητα τους οφείλουν να έχουν παρεμβατικό χαρακτήρα στα κοινωνικά όσο και στα πολιτικά δρώμενα. Ποια η γνώμη σας;
Δ.Α.: Ο ρόλος του πανεπιστημιακού για μένα δεν περιορίζεται στα απολύτως ακαδημαϊκά πλαίσια αλλά εκτείνεται και στο κοινωνικό πρόσωπο του φορέα που υπηρετεί. Η καθημερινή επαφή με τους φοιτητές που αποτελούν ζωτικό και ιδιαιτέρως ενεργό κομμάτι της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης μας δίνει την δυνατότητα να χτίσουμε μια δυναμική σχέση μαζί τους με στόχο την βελτίωση όχι μόνο των επιστημονικών γνώσεων που λαμβάνουν αλλά και της γενικότερης εξέλιξης τους ως ενεργά μέλη του κοινωνικού μας συνόλου.
Β.Π.: Η διδασκαλία τόσων χρόνων στα αμφιθέατρα ποια εικόνα έχει δημιουργήσει μέσα σας για τους φοιτητές;
Δ.Α.: Η νέα γενιά εξελίσσεται πάντα και ειδικά στις μέρες μας δικτυώνεται, δραστηριοποιείται και ευαισθητοποιείται σε όλα τα κοινωνικά ζητήματα. Η πορεία μου όλα αυτά τα χρόνια και η επαφή μου με τους φοιτητές μου έχει ξεκάθαρα δείξει ότι αποτελούν το μέλλον στο οποίο όλοι πρέπει να επενδύσουμε.
Β.Π.: Πώς περνάει τον ελεύθερο της χρόνο η Δήμητρα Αλεξίου;
Δ.Α.: Ο ελεύθερος μου χρόνος είναι περιορισμένος καθώς ως Πανεπιστημιακός, Δημοτική Σύμβουλος και μητέρα οι υποχρεώσεις μου είναι αυξημένες. Βυθισμένη στην καθημερινή ρουτίνα καταφέρνω να βρω λίγη ώρα για μία αναζωογονητική βόλτα κατά μήκος της παραλίας από το Μέγαρο Μουσικής έως το Λευκό Πύργο, απολαμβάνοντας ένα ποτό σε αγαπητά στέκια της πόλης μας και παρακολουθώντας θεατρικές παραστάσεις.
Β.Π.: Τα τελευταία χρόνια πέρα από την επιστήμη σας εμπλέκεστε και με τα κοινά σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Κυρία Αλεξίου ποιους θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς ως επικίνδυνους στην πολιτική;
Δ.Α.: Θεωρώ ότι στην πολιτική υπάρχουν δυστυχώς άνθρωποι που δεν αφουγκράζονται το συναίσθημα και την ανάγκη του κόσμου και εστιάζουν μόνο στο προσωπικό τους όφελος και σε μικροπολιτικά συμφέροντα. Έτσι μοιραία επαναλαμβάνονται φαινόμενα τα οποία δεν βοηθούν την πόλη μας να εξελιχθεί και να αποκτήσει τον σύγχρονο χαρακτήρα που της αξίζει.
Β.Π.: Στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου συμπορεύεστε ως δημοτική σύμβουλος με τον υποψήφιο δήμαρχο Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνο Ζέρβα και την παράταξη ‘NΑΙ στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ’. Θα θέλατε να μας μιλήσετε για αυτό το νέο σας εγχείρημα στα κοινά και την συνεργασία σας με τον κύριο Ζέρβα;
Δ.Α.: Από την πρώτη μέρα της θητείας μου ως Δημοτική Σύμβουλος στον Δήμο Θεσσαλονίκης το 2019 γνώρισα τον Δήμαρχο Κωνσταντίνο Ζέρβα. Εντάχθηκα στην ομάδα χωρίς να διεκδικώ κάποιο προσωπικό όφελος καθώς στην τωρινή μου θητεία δεν αποδέχθηκα θέση με αμοιβή στη διοίκηση του Δήμου όπως μου προτάθηκε. Συνεχίζω να τον στηρίζω ως υποψήφια δημοτική σύμβουλος γιατί αυτά τα 4 χρόνια μέσω της προσωπική μας επαφής και συνεργασίας θεώρησα ότι διακρίνεται για την έμφυτη ευγένεια του, την αμεσότητα και την ειλικρίνεια του. Θέλω να υποστηρίξω το όραμα του συνεισφέροντας ενεργά στην αγαστή συνεργασία μεταξύ του ΑΠΘ και του Δήμου. Η διπλή έλικα της συνεργασίας ΑΠΘ και Δήμου μέσω της έρευνας θα μεταμορφώσει την Θεσσαλονίκη και θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής των πολιτών της.
Β.Π.: Υπάρχει η άποψη ότι η εξουσία φθείρει και αλλάζει τους ανθρώπους που την κατέχουν. Εσείς που ασχολείστε με τα κοινά συμφωνείτε με αυτό;
Δ.Α.: Η αλαζονεία και η έπαρση είναι κακός σύμβουλος ιδιαίτερα όταν πρέπει να διαχειριστείς την εξουσία. Για μένα όμως αυτό απέχει πολύ από την πραγματικότητα μου και την θεώρηση που έχω για τα πράγματα και τα κοινά καθώς το σημαντικότερο όλων είναι η προσφορά μου στο να βελτιώσω την ζωή των συμπολιτών μου. Το να υπηρετώ τους συνδημότες μου μέσα από το δημοτικό συμβούλιο με δίδαξε ότι χρειάζεται αποφασιστικότητα, επίμονη δουλειά, όρεξη για αλλαγή και εξέλιξη. Η ταπεινότητα και η ουσιαστική επαφή με τους πολίτες παρατηρώντας την καθημερινότητα τους είναι αυτή που θα έπρεπε να διακρίνει τους ανθρώπους που βρίσκονται σε θέσεις μέσα στον Δήμο.
Β.Π.: Κλείνοντας πιστεύετε ότι η αλλοτρίωση των ανθρώπων που έχουν τα ηνία της εξουσίας οφείλεται στην εγγενή τους αδυναμία ή όλοι ανεξαίρετα είναι ευάλωτοι σε αυτή;
Δ.Α.: Θεωρώ ότι κανείς δεν έχει τα ηνία της εξουσίας και αυτό αποτυπώνεται στον εφήμερο της χαρακτήρα. Όσο νωρίτερα το συνειδητοποιήσουν όσοι συμμετέχουν σε θέσεις εξουσίας τόσο μεγαλύτερη θα είναι η δυνατότητα ουσιαστικής προσφοράς τους με γνώμονα το κοινό καλό, ανεξαρτήτως το που ανήκουμε.
