Βυθίζομαι στην καταπράσινη φυλλωσιά σου.
Κολλάω σαν την λιωμένη σταφυλόρωγα στα χείλη σου.
Επουλώθηκαν αιώνιες πληγές στην απύθμενη αγκαλιά σου.
Ετούτη η αγάπη λευκή οροσειρά.
Τα μαλλιά σου φύκια πλέουν,
βουτούν τρεμάμενα τ΄ακροδάκτυλα μου να τ΄αγγίξουν.
Είσαι ο βολβός που φύτεψαν οι ψυχές στην άνθισή μας.
Γειτνιάζει δίπλα μου το σκίρτημα
με την καυτή πέτρα γειτνιάζω
και όμως γειτνιάζω.
Τα δάχτυλα δεν άπλωσαν ποτέ σε χρυσάφι,
το φορούσα ραμμένο στο δέρμα μου.
Ετούτη η αγάπη, αυτός ο έρωτας, γεννήθηκε στον ήλιο!!
Ηλίας Δ. Παπακωνσταντίνου
Ποιητής
Μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών
Από την ποιητική συλλογή «από πέτρα και σάρκα»
Εκδόσεις Βεργίνα(2012)
